Gepersonaliseerde training en een focus op persoonlijke groei als sleutels tot het verminderen van uitval en het bevorderen van levenslange sportdeelname

Zwemmen stal mijn hart, maar het brak het ook. Ik ontdekte al vroeg dat Olympische dromen niet in mijn kaarten zaten en dat het bestaande systeem me niet toeliet mijn volledige potentieel te bereiken, zelfs als ik alles aan de sport zou wijden. Hoewel ik de passie had om een beurs te verdienen, ontbrak het ondersteuningsnetwerk dat ik nodig had voor een persoonlijker pad - niet vanwege een gebrek aan liefde of steun van mijn coach of ouders, maar vanwege de beperkte middelen op dat moment. Zwemmen heeft me echter onschatbare levenslessen geleerd. Het heeft mijn horizon verbreed op sociaal, professioneel en educatief gebied. En daarom ben ik, zelfs met het verdriet, enorm dankbaar voor mijn zwemreis. Het is ook waarom ik geloof dat ik iets betekenisvols kan bijdragen aan de toekomst van de sport.

In dit artikel wil ik de belangrijkste ideeën bespreken die een aanzienlijke impact kunnen hebben op de wereld van het zwemmen en die kunnen helpen het probleem van sportverlating op te lossen. Ten eerste is het essentieel om het probleem van sportverlating of uitval op te lossen om ervoor te zorgen dat atleten hun hele leven betrokken blijven bij de sport. Ten tweede moeten we de focus verleggen van puur competitieve resultaten naar persoonlijke groei en ontwikkeling, zodat atleten plezier en een doel vinden in hun reis. Ten derde is er een dringende behoefte aan gepersonaliseerde trainingsprogramma's om individuele vervulling te bevorderen en een levenslange band met de sport te kweken. Tot slot is het cruciaal voor de duurzaamheid van de sport om technologie te benutten om toetredingsdrempels te verlagen en grassroots-ontwikkeling te ondersteunen. Door ons op deze gebieden te richten, kunnen we een meer inclusieve, ondersteunende en plezierige omgeving creëren voor zwemmers van alle niveaus.

Inzicht in de veelzijdige aard van sportuitval

De redenen waarom atleten ervoor kiezen om hun sport te verlaten, zijn gevarieerd en complex. Een gebrek aan plezier en plezier is een vaak genoemde factor, vaak voortkomend uit de druk om te presteren en te winnen (Crane & Temple, 2015; Salguero et al., 2003). Deze druk kan worden verergerd door een hyperfocus op wedstrijdresultaten, wat leidt tot stress, burn-out en een verminderde liefde voor de sport. Jonge atleten kunnen het gevoel hebben dat hun waarde uitsluitend wordt bepaald door hun prestaties, wat leidt tot angst en een verlies van intrinsieke motivatie (Fraser-Thomas et al., 2008).

Trainingsintensiteit en volume spelen ook een cruciale rol. Overtraining, een veelvoorkomend probleem in veel sporten, kan leiden tot fysieke en mentale uitputting, blessures en uiteindelijk uitval (Crane & Temple, 2015). Omgekeerd kan ondertraining, waarbij atleten niet voldoende trainingsstimulus krijgen, leiden tot een gebrek aan vooruitgang en gevoelens van frustratie, wat ook bijdraagt aan uitval (Monteiro et al., 2018). Een gepersonaliseerde aanpak kan beide uiteinden van dit spectrum aanpakken, waardoor training uitdagend maar toch beheersbaar is voor elk individu.

Naarmate atleten door de adolescentie heen vorderen, kunnen concurrerende prioriteiten, zoals academische eisen en sociale verplichtingen, uitdagingen creëren bij het behouden van sportdeelname (Fraser-Thomas et al., 2008; Molinero et al., 2006). Bovendien kunnen veranderingen in fysieke rijping en het ontstaan van blessures ook bijdragen aan uitval (Crane & Temple, 2015).

De focus verschuiven: persoonlijke groei boven competitieve resultaten

Een fundamentele verschuiving in de sportcultuur is noodzakelijk om persoonlijke groei en ontwikkeling boven competitieve resultaten te stellen. Dit houdt in dat er individuele doelen worden gesteld, dat de voortgang wordt bijgehouden op basis van persoonlijke records in plaats van dat atleten met elkaar worden vergeleken, en dat individuele prestaties worden gevierd. Door de nadruk te leggen op inspanning, vaardigheidsverwerving en persoonlijke records, kunnen coaches intrinsieke motivatie cultiveren, wat een krachtige voorspeller is van langdurige sportbetrokkenheid (Nielsen et al., 2023). Deze verschuiving kan ook de druk verlichten die gepaard gaat met constante competitie, waardoor sporten een positievere en plezierigere ervaring wordt.

Het huidige competitieve model in zwemmen en veel andere sporten legt een zware nadruk op winnen, wat kan leiden tot een hoog niveau van frustratie en burn-out bij atleten (Salguero et al., 2003). Het is een uitdaging om van een "we zijn hier om te winnen"-mentaliteit over te stappen op een "we zijn hier om te groeien"-mentaliteit. Deze verschuiving is echter cruciaal voor het creëren van een gezondere, meer ondersteunende omgeving. Door ons te richten op persoonlijke groei en plezier, kunnen we atleten helpen een langdurige relatie met de sport te ontwikkelen.

Om dit in perspectief te plaatsen: van de 8,119 miljard mensen ter wereld (UNFPA, 2023) zullen er slechts 852 deelnemen aan zwemmen op de Olympische Spelen in Parijs (World Aquatics, 2024). Dit betekent dat de kans dat iemand een Olympisch zwemmer wordt ongeveer 0,0000105% is. De kansen zijn in jouw voordeel als je in Australië bent geboren, met een kans van 0,0001498% om naar de Olympische Zomerspelen te gaan.

Topsporters zouden het bijproduct moeten zijn van een ondersteunende omgeving, niet het enige doel. De spanning en uitdaging van competitie zijn onmiskenbare motivators en de bijdragen van Olympische helden als rolmodellen zijn van onschatbare waarde. Echter, het benadrukken van persoonlijke groei, levenslang leren en gezondheidsvoordelen kan atleten en hun ondersteuningsnetwerken helpen de bredere waarde van zwemmen te zien, voorbij medailles en records. Als iemand zwemt, wint hij of zij al. Elke zwemslag brengt niet alleen fysieke voordelen, maar ook mentale helderheid en een gevoel van prestatie.

De transformerende kracht van gepersonaliseerde training

Gepersonaliseerde trainingsprogramma's bieden een veelbelovende oplossing om de veelzijdige uitdagingen aan te pakken die bijdragen aan het afhaken van atleten. Door de training af te stemmen op de individuele behoeften, vaardigheden en doelen van elke atleet, kunnen coaches een plezierigere en duurzamere sportervaring bevorderen (Crane & Temple, 2015). Deze aanpak maakt aanpassingen in trainingsintensiteit en -volume mogelijk, voorkomt overtraining en zorgt ervoor dat atleten op de juiste manier worden uitgedaagd om voortdurende vooruitgang en vaardigheidsontwikkeling te bevorderen. Het helpt atleten ook een gevoel van eigenaarschap en autonomie te ontwikkelen over hun training, wat leidt tot meer plezier en motivatie (Fraser-Thomas et al., 2008).

Een gepersonaliseerde aanpak erkent de unieke ontwikkelingsfase van elke atleet, waarbij rekening wordt gehouden met hun fysieke en psychologische volwassenheid bij het ontwerpen van trainingsplannen. Dit kan met name gunstig zijn voor adolescente atleten die verschillende overgangen doormaken en mogelijk andere behoeften en prioriteiten hebben dan jongere of oudere atleten.

Een van de meest opwindende ontwikkelingen in de sport van vandaag is het gebruik van technologie om gepersonaliseerde training te ondersteunen. Platformen die gebruikmaken van kunstmatige intelligentie (AI) en data-analyse kunnen trainingsplannen bieden die zijn afgestemd op de individuele behoeften en doelen van elke zwemmer. Deze aanpak optimaliseert niet alleen de prestaties, maar vermindert ook het risico op blessures en burn-out, wat een gezondere, duurzamere relatie met de sport bevordert. Het heeft het potentieel om aanzienlijk bij te dragen aan het behoud van atleten en de uitbreiding van de zwemgemeenschap.

Platformen die gebruikmaken van AI en automatisering kunnen de mogelijkheden van coaches aanzienlijk vergroten, waardoor ze op maat gemaakte trainingssessies kunnen aanbieden die voldoen aan de individuele behoeften van elke atleet. Het idee dat AI-tools een gekwalificeerde en ervaren coach kunnen vervangen, is misplaatst. Het primaire doel van het gebruik van AI is om de mogelijkheden van coaches te vergroten, niet om ze te vervangen, behalve in gevallen waarin toegang tot een deskundige en ervaren coach niet mogelijk is. In dergelijke gevallen kan AI helpen het probleem te verzachten, in lijn met de "human in the loop"-benadering van AI-ontwikkeling en -integratie.

Deze integratie van technologie maakt kwalitatieve, duurzame, gepersonaliseerde training op schaal mogelijk, waardoor zwemmers het risico op blessures, burn-out en frustratie kunnen verminderen. Door technologie te benutten voor gepersonaliseerde training, krijgen atleten de ondersteuning die ze nodig hebben om te floreren. Dit verbetert niet alleen hun prestaties, maar bevordert ook een diepere, leukere band met de sport. Door hoogwaardige training toegankelijk te maken voor een breder publiek, kan technologie helpen de zwemsport te democratiseren, zodat iedereen een "eerlijke kans" krijgt, ongeacht hun startpunt, en de kans krijgt om hun persoonlijke best te bereiken.

Bovendien, hoewel gepersonaliseerde training vaak wordt geïntroduceerd in de gevorderde stadia van de competitiecyclus, kunnen de voordelen nog duidelijker zijn als ze eerder worden geïntroduceerd. Deze vroege personalisatie kan helpen ervoor te zorgen dat zwemmers de juiste hoeveelheid training krijgen, waardoor zowel overtraining als ondertraining wordt vermeden. Algemene training slaagt er vaak niet in om atleten tegemoet te komen wiens fysieke en psychologische ontwikkeling niet overeenkomt met het gemiddelde van de groep, wat leidt tot de uitsluiting van laatrijpe atleten. Deze atleten kunnen onterecht worden gezien als minder vaardig door coaches of zichzelf als minder getalenteerd beschouwen. Onderzoek suggereert dat het eerder introduceren van gepersonaliseerde training deze geluksfactor in de ontwikkeling van atleten op de lange termijn kan verminderen, waardoor elke zwemmer de kans krijgt om zijn potentieel volledig te benutten.

De voordelen van een holistische benadering

Onderzoek heeft consequent de positieve impact aangetoond van gepersonaliseerde training en een focus op persoonlijke groei op het welzijn, de motivatie en de prestaties van atleten (Fraser-Thomas et al., 2008; Jõesaar & Hein, 2011; Nielsen et al., 2023). Door een ondersteunende en plezierige omgeving te creëren die inspeelt op individuele behoeften, is de kans groter dat atleten betrokken blijven bij hun sport, minder blessures oplopen en een levenslange liefde voor fysieke activiteit ontwikkelen.

Deze benadering is niet alleen relevant voor atleten die deelnemen aan georganiseerde sporten, maar ook voor degenen die de voorkeur geven aan informeel of ongestructureerd zwemmen. Een platform dat gepersonaliseerde aanbevelingen en activiteitenregistratie biedt, kan nuttig zijn voor personen die zich geen lid willen of kunnen veroorloven om lid te worden van een club of organisatie. Deze inclusiviteit zorgt ervoor dat de voordelen van gepersonaliseerde training en het stellen van doelen toegankelijk zijn voor een breder scala aan zwemmers, wat de algehele gezondheid en het welzijn in de Australische gemeenschap bevordert.

Langetermijnvisie voor zwemmen: een levenslange passie koesteren

De zwemcultuur veranderen is een langetermijninspanning. Het zal een gezamenlijke inspanning van meerdere generaties vergen om de overheersende focus te verleggen van winnen naar levenslang plezier. Het benadrukken van de fysieke, mentale en sociale voordelen van zwemmen kan deze culturele verschuiving ondersteunen. Het bevorderen van cardiovasculaire gezondheid, cognitieve functie, stressvermindering en sociale connecties zal helpen de waarde van zwemmen als een levenslange activiteit te versterken.

Deze culturele transformatie kan een domino-effect creëren, persoonlijke realisatie en vervulling bevorderen, een duurzamere relatie met de sport ontwikkelen, de steunbasis vergroten, meer investeringen aantrekken, de talentenpool vergroten en onze kansen vergroten om versteld te staan van meer Olympische helden. Door ons te richten op de holistische voordelen van zwemmen, kunnen we een cultuur creëren waarin de sport niet alleen wordt gewaardeerd om competitief succes, maar ook om zijn bredere bijdragen aan gezondheid en welzijn.

Zwemmen kent hogere toetredingsdrempels vergeleken met sporten als voetbal, rugby, basketbal of eSports. Het vereist specifieke faciliteiten en deskundige begeleiding om te beginnen. Daarom moeten sport- en overheidsinstanties investeren in zwemfaciliteiten, gesubsidieerde zwemlessen en de professionele ontwikkeling van coaches ondersteunen om deze toetredingsdrempels te verlagen. Het in evenwicht brengen van middelen tussen high-performance en grassroots-investeringen is cruciaal. High-performance competitie creëert rolmodellen en een gevoel van eenheid, maar het ondersteunen van niet-concurrerende bevolkingsgroepen is net zo belangrijk om hen betrokken en ondersteunend te houden voor de sport.

Zwemmen is een van de weinige sporten die kan worden beoefend vanaf slechts een paar weken na de geboorte tot gevorderde leeftijd, en biedt meerdere voordelen in elke levensfase. Het bevorderen van een levenslange relatie met zwemmen kan een levenslange positieve impact hebben. Competitieve zwemmers zouden nooit met pensioen moeten gaan, maar in plaats daarvan zouden we een overgang moeten aanmoedigen naar "zwemmen voor welzijn", een fase waarin de focus verschuift van competitie naar persoonlijk welzijn en plezier. Deze herkadering kan atleten helpen een levenslange band met de sport te behouden, waardoor ze jarenlang de fysieke en mentale gezondheidsvoordelen ervan kunnen oogsten.

Door de liefde voor zwemmen op alle niveaus en alle leeftijden te koesteren, kunnen we een inclusievere en duurzamere zwemcultuur creëren. Deze aanpak is niet alleen gunstig voor individuele zwemmers, maar versterkt ook de sport als geheel, waardoor de voortdurende groei en impact op de gezondheid en het welzijn van onze gemeenschappen wordt gewaarborgd.

Conclusie

De reis om de zwemcultuur te transformeren van een focus op competitieve resultaten naar een van levenslang plezier en persoonlijke groei is een veelzijdige en langetermijninspanning. Door het probleem van sportverlating aan te pakken, persoonlijke groei te benadrukken boven competitie, gepersonaliseerde trainingsprogramma's te implementeren en technologie te benutten om toetredingsdrempels te verlagen, kunnen we een inclusievere en ondersteunendere omgeving creëren voor zwemmers van alle niveaus. Deze holistische aanpak verbetert niet alleen het welzijn en de motivatie van atleten, maar bevordert ook een levenslange passie voor de sport. Door deze liefde voor zwemmen al op jonge leeftijd en in alle levensfasen te koesteren, kunnen we ervoor zorgen dat de sport blijft floreren, wat zowel individuen als gemeenschappen ten goede komt. Samen kunnen we een duurzame en levendige zwemcultuur opbouwen die persoonlijke voldoening, gezondheid en welzijn net zo belangrijk vindt als competitief succes.

Oorspronkelijke LinkedIn-post hier.

Opmerking: De originele tekst van dit artikel is geschreven in het Engels en is vertaald met behulp van geautomatiseerde AI-tools met als doel kennis te delen met een breder publiek. Hoewel we ernaar streven om de nauwkeurigheid te behouden, moedigen we communityleden aan om de vertaalkwaliteit te helpen verbeteren. In het geval van discrepanties tussen de originele en vertaalde versies, heeft de Engelse versie voorrang.

Referenties

Australian Sports Commission. (2023). AusPlay National Sport and Physical Activity Participation Report: October 2023.

Bailey, R. (2006). Physical education and sport in schools: A review of benefits and outcomes. Journal of School Health, 76(8), 397–401.

Crane, J., & Temple, V. (2015). A systematic review of dropout from organized sport among children and youth. European Physical Education Review, 21(1), 114–131.

Fraser-Thomas, J., Côté, J., & Deakin, J. (2008). Examining adolescent sport dropout and prolonged engagement from a developmental perspective. Journal of Applied Sport Psychology, 20(3), 318-333.

Jõesaar, H., & Hein, V. (2011). Psychosocial determinants of young athletes’ continued participation over time. Perceptual and Motor Skills, 113(1), 51–66.

Molinero, O., Salguero, A., Tuero, C., Álvarez, E., & Márquez, S. (2006). Dropout reasons in young Spanish athletes: Relationship to gender, type of sport and level of competition. Journal of Sport Behavior, 29(3), 255–269.

Moulds, K., Abbott, S., Pion, J., Brophy-Williams, C., Heathcote, M., & Cobley, S. (2020). Sink or Swim? A survival analysis of sport dropout in Australian youth swimmers. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 30, 2222–2233.

Nielsen, G., Wikman, J.M., Appleton, P.R., Bentsen, P., & Elsborg, P. (2023). Predicting adolescents' continuation in club sports: A prospective cohort study of the importance of personal and contextual motivational factors in five sports in Denmark. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 34, e14616.

Salguero, A., González-Boto, R., Tuero, C., & Márquez, S. (2003). Identification of dropout reasons in young competitive swimmers. The Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 43(4), 530-534.

UNFPA. (2023). World Population Dashboard. Retrieved from https://www.unfpa.org/data/world-population-dashboard

World Aquatics. (2023). Paris 2024 Swimming Info. Retrieved from https://www.worldaquatics.com/competitions/paris-2024-swimming-info